Αποκαμωμένος από το κολύμπι και το πέταγμα..ζήτησε συμπαράσταση από μια δυνατή θεά.. τη γη-μήτηρ ..Εκείνη απασχολημένη καθώς ήταν με την υποδοχή της Περσεφόνης κάθε τέτοια εποχή..είπε στονΑίολο να τον προσγειώσει σε χώμα μαλακό..και αργότερα θα ερχόταν κοντά του..
"πλάσματα της γης ζητώ μονάχα.." φώναξε ο ζωγράφος με χωνί τα χέρια και κοιτώντας το χώμα...."Να δώσω πρόσωπο στη γη σου..βοήθα με στην τέχνη μου.." Ταχιά άκουσε τη φωνή της...
"Κάθισε αναπαυτικά τότε και γω θα τα προστάξω να έρθουν. Έχω καιρό να δω την κόρη μου και ίσως αργήσω..Δεν επιθυμώ να διακόψω τον οίστρο σου..έτσι θα είμαστε και οι δυο ήσυχοι Giusepe..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου