Paul Cezanne "Θέλω να πεθάνω ζωγραφίζοντας"

Τα γενέθλια του ζωγράφου σήμερα...

Γράφουν οι πληροφορίες:

"Ο Πωλ Σεζάν (Paul Cézanne) (19 Ιανουαρίου 1839 – 22 Οκτωβρίου 1906) ήταν σημαντικός Γάλλος ζωγράφος. Το έργο του αντιπροσωπεύει την μετάβαση από τον ιμπρεσιονισμό στο κίνημα του κυβισμού. Γεννήθηκε στην Aix-en-Provence της Γαλλίας όπου και πέρασε τα πρώτα του μαθητικά χρόνια. Την περίοδο 1859-1861 σπούδασε νομικά ενώ παράλληλα παρακολουθούσε και μαθήματα ζωγραφικής. Παρά τις αντιδράσεις του πατέρα του, αποφάσισε να ακολουθήσει το επάγγελμα του καλλιτέχνη και για το σκοπό αυτό, το 1861 επισκέφτηκε το Παρίσι μαζί με τον συγγραφέα Εμίλ Ζολά, με τον οποίο συνδεόταν φιλικά.

Κατά την παραμονή του στο Παρίσι γνωρίστηκε με τον Camille Pissarro και άλλους καλλιτέχνες που ανήκαν στο κίνημα του ιμπρεσιονισμού. Ο Σεζάν επηρεάστηκε σημαντικά από τους ιμπρεσιονιστές ζωγράφους, ωστόσο πρόσθεσε και προσωπικά χαρακτηριστικά στους πίνακες του. Σύμφωνα με τον ίδιο, ήθελε να μετατρέψει τον ιμπρεσιονισμό "σε κάτι στέρεο που διαρκεί όσο και η τέχνη που εκτίθεται στα μουσεία". Η μεγαλύτερη συνεισφορά του στον ιμπρεσιονισμό θεωρείται η πρόσθεση καθαρών γεωμετρικών στοιχείων που αργότερα επηρέασαν και το κίνημα του κυβισμού.

Σε όλη τη διάρκεια της σταδιοδρομίας του συμμετείχε σε λίγες εκθέσεις -- μεταξύ των οποίων ανήκουν και οι κοινές εκθέσεις των ιμπρεσιονιστών -- ενώ έζησε και αρκετά απομονωμένος, στην Προβηγκία της βόρειας Γαλλίας, μακριά από το Παρίσι που αποτελούσε το κέντρο της καλλιτεχνικής δραστηριότητας της εποχής. Τα έργα του επικεντρώνονται σε μία περιορισμένη θεματολογία και κυρίως σε θέματα νεκρής φύσης, τοπίων και προσωπογραφιών."

Χμ..ο Cezanne υπήρξε αδιάφορος ζωγράφος για μένα στο παρελθόν. Έβλεπα μόνο φρούτα, τοπία και πορτρέτα στο έργο του.  Λάτρης περισσότερο της πιο μοντέρνας τέχνης -  ως θεατης πάντα μιας και δεν έχω γνώσεις εξειδικευμένες σε "τεχνικά" θέματα παρά μόνο διαβάζοντας άρχισα να μαθαίνω τα πολύ βασικά- δεν είχα σταθεί ποτέ να πρατηρήσω κάποιο έργο του. Άλλος ένας ιμπρεσσιονιστής, έλεγα. Μέχρι που βρεθηκα μπροστά στα έργα του  σε μια γκαλλερί του εξωτερικού σε έκθεση κοινη και για άλλους ιμπρεσσιονιστές. Και τότε αποκαλύφθηκε μπροστά μου... ο χαρακτηρισμός που του αποδίδουν ως "πατέρα της μοντέρνας τεχνης". Μια προσεκτική παρατήρηση στο έργο του στις διαδοχικές χρονικές του φάσεις δίχνει την πιο ομαλή μετάβαση που έχω συναντήσει από τον ιμπρεσσιονισμό στον μετα-ιμπρεσσιονισμό και τις απαρχές της μοντέρνας τέχνης!! Τα όρια για κάποιον που ξέρει ελάχιστα από ζωγραφική είναι δυσδιάκριτα..όμως είναι εκεί...η αλλαγή στη χρήση των χρωμάτων, η προσθήκη των γραμμών, σπέρματα του κυβισμού.

Έπειτα, έριξα μια ματιά στη βιογραφία του. άλλος ένα Γάλλος γόνος εύπορης οικογένειας που ξεκίνησε να σπουδάζει κάτι συνηθες όπως τα νομικά αλλά τον κέρδισε η ζωγραφική. Δηλαδή, κανένα πάθος για παράδειγμα λίγο ποτό, καμιά ουσία, ; Καμία περίεργη τάση ερωτική;καμιά άση κατάθλιψης; καμία αντίσταση; συμβατικός; Χμ..πάλι λάθος έκανα. Είχε ένα μεγάλο πάθος: την ίδια τη ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ ΤΕΧΝΗ! Ζωγράφιζε μανιωδώς και αδιαλλείπτως. Αντέδρασε στο κατεστημένο της Ακαδημίας Καλών Τεχνών της εποχής που καθόριζε αυστηρά τα όρια της τέχνης. Αντέδρασε στην αυστηρή πατρική μορφή που ήθελε να του επιβάλλει τρόπο ζωής ανάλογο των προσδοκιών της. Απομονώθηκε με τη συμβία του - μια μοδίστρα και μοντέλο ζωγράφων - την οποία και παντρευτηκε αργότερα μετά τη γέννηση του γιου τους στην Προβηγκία. Την επαρχία των λουλουδιών και των χρωμάτων.  Τελικά δεν ήταν και τόσο συμβατικός για την εποχή του. Πάντως, ανεξαρτήτως αξίας έργων τέχνης ή προσωπικών γούστων... αυτό που κρατώ από τον Paul Cezanne είναι το χρώμα!!!

Εκεινος ήθελε να πεθάνει ζωγραφίζοντας... Του είμαι ευγνώμων που το πέτυχε γιατί εγώ θα ήθελα να ζήσω μέσα στο χρώμα...ζωντανό, ακτινοβόλο, εκπέμπον ενέργεια χρώμα.... και κοιτώντας και τα δικά του όπως άλλων έργα...μου το χαρίζει!