ένας χορός την άνοιξη...























 Matisse   "Ο Χορός"

Από το "μακάβριο χορό", τη Φαραντόλα στις επαρχίες της Γαλλίας, στη 'θρησκεία της ευτυχίας" που ενσαρκώνεται στο έργο του Ματίς... 

Φαραντόλα.. ο χορός του θανάτου, των νεκρών...
Η αντίδραση στο σκοταδισμό του Μεσαίωνα που επέβαλε η εκκλησία, η ανάγκη για την έκφραση της χαράς της ζωής μέσα από την εναλλαγή της με το θάνατο. Ο χορός γύρω από το νεκρό, το φιλί της ζωής, η γιορτή της ανάστασης...
Η ανάγκη επιβίωσης των παγανιστικών εθίμων...δεν είναι τυχαίο που ο ζωγράφος διέκρινε την πεμπτουσία της χαράς τη ζωής στη Φαραντόλα και εμπνεύστηκε για τη δημιουργία του πίνακα.

Και όσο το σκέφτεσαι...πας όλο και πιο πίσω...φτάνεις στον Ορφέα που προσπάθησε με τη μουσική να φέρει πίσω στη ζωή την Ευριδίκη του, φτάνεις στο  Διόνυσο, το θάνατο και την ανάσταση την άνοιξη, φτάνεις πιο πίσω ακόμα τότε που όλη η Ευρώπη ήταν ένα απέραντο δάσος...και ο άνθρωπος ένα με τη φύση, να ζει και να απολαμβάνει τον κύκλο της ζωής μέσα από αυτόν...

Είναι Άνοιξη...κι οι αναστάσεις...επιτρέπονται..

για τη Φαραντόλα, περισσότερα εδώ: http://www.artofwise.gr/html/categories_content/anadromes/dancemacabre.html


2 σχόλια:

kirikion είπε...

Μόλις τελείωσα την ανάγνωση του link.Πολύ ενδιαφέρον. Ο τρόπος που μεταμφιέζεται αυτό που ονομάζουμε "παλαιά θρησκεία"είναι εντυπωσιακός.Η ανάρτηση θαυμάσια , να δώσω και εγώ ένα link .Το danse macabre του saint saens
http://www.youtube.com/watch?v=-LupmmElMoI

καλό βράδυ

Αγγελοπούλου Ιωάννα είπε...

Καλησπέρα Μάκη, ευχαριστώ για το όμορφο δώρο!
Ξεφύλλιζα χτες ένα βιβλίο για τον Matisse και στάθηκα στο χορό.. διαβασα τα σχόλια του Essers στον Matisse...έπειτα τις τελευταίες μέρες γυρίζει στο μυαλό μου η άνοιξη... έψαξα για τη Φαραντόλα λίγο περισσότερο..είχα συναντήσει κάπου "το χορό των νεκρών". Το βρήκα εξαιρετικά ενδιαφέρον.