κανένα ξέφτι από βαθύ γαλάζιο
καράβια ταξιδεύουν σ'άγνωστα νερά
λιβάδια ανθίζουν
παλιά καινούρια γράμματα
προφέρουν μακρινές φωνές
το μυστικό αλφάβητο του κόσμου
πυκνή ομίχλη μες στο χάραμα
κι ένα μοναχικό πουλί σε άδειο ουρανό
Τόλης Νικηφόρου
Μια κιμωλία στο μαυροπίνακα 2012
2 σχόλια:
Σε ευχαριστώ θερμά, μεταμοντέρνο κοριτσάκι. Τρυφερό, ρομαντικό και, εύχομαι, ποτέ μοναχικό πουλί.
Καλό φθινόπωρο και καλή αρχή με τα μικρούλια σου.
Καλησπέρα ποιητή μου. Είναι ένα όμορφο ποίημα που μου αρέσει πολύ!(ανάμεσα σε άλλα πάντα). Σε ευχαριστώ, καλό φθινόπωρο να έχουμε.
Δημοσίευση σχολίου