ίσως..

ίσως τις μέρες

που αγριεύει η σιωπή

διάτρητη από φωνές
και ήχους μνήμης

ίσως τις νύχτες

που γεμίζει το σκοτάδι
από φωτεινές στιγμές

βίαιες αστραπές
στο παρελθόν και το μέλλον
ποτέ στο παρόν

ίσως σε εκείνα
τα μεγάλα απογεύματα του χειμώνα

 που ψάχνοντας  στη σοφίτα
της ψυχής
κι ανοίγουν ξανά
κουτιά ξυλόγλυπτα
με συλλογές

από φωτογραφίες
κι ανομολόγητα πεφταστέρια

μόνο στις ρωγμές του χρόνου

εκείνες δίχως όνομα
ή περιγραφή

που ίσως μοιάζουν
με το πέταγμα του κύκνου

ίσως τότε
είναι που γράφεται

ένα ποίημα